Ηλεκτρονική, Μαρινόπουλος, Μαμιδάκης: Κλιμακώνονται οι χρεοκοπίες...

σε μία οικονομία που προσπαθεί ανόητα να διασωθεί με ασπιρίνες, όταν χρειάζεται επειγόντως χειρουργείο...

Οι κακές ειδήσεις από τον τομέα των επιχειρήσεων συσσωρεύονται, οι μισθοί και οι συντάξεις συνεχίζουν την καθοδική τους πορεία, οι φόροι την ανοδική, ενώ δεν φαίνεται καμία προοπτική αλλαγής της τάσης – χωρίς να μπορεί να προβλέψει κανείς πόσο θα διαρκέσει ο επιθανάτιος ρόγχος αρκούμενος μόνο στο ότι, ο θάνατος είναι αδύνατον πια να αποφευχθεί. Δυστυχώς για το κακό υπάρχει πάντοτε το χειρότερο – γεγονός που σημαίνει πως η κατάρρευση της χώρας δεν έχει φτάσει ακόμη στο τέλος της.

Έχοντας αναλύσει στο παρελθόν ότι μπορεί να αναλυθεί, καταλήγουμε πάντοτε στο οδυνηρό συμπέρασμα ότι, ο μόνος τρόπος για να διασωθεί σήμερα η Ελλάδα είναι αυτός που υποχρεώνονται να βαδίσουν οι επιχειρήσεις της: η χρεοκοπία, η υπαγωγή της δηλαδή σε ένα άρθρο του πτωχευτικού κώδικα αντίστοιχο του 99, έτσι ώστε να προστατευθεί από τους δανειστές της – πριν ακόμη λεηλατηθεί και καταστραφεί εντελώς.

Σύμφωνα όμως με όλες τις ενδείξεις, οι δανειστές της δεν πρόκειται να της το επιτρέψουν – αφού γνωρίζουν πως διαθέτει αρκετά περιουσιακά στοιχεία τόσο ο δημόσιος, όσο και ο ιδιωτικός της τομέας, τα οποία θα κατασχέσουν σταδιακά για να καλύψουν στο πολλαπλάσιο της απαιτήσεις τους. Η διαδικασία αυτή έχει άλλωστε ξεκινήσει, ενώ είναι γνωστή σε όλους.

Η Ελλάδα δεν ασκεί πια καμιά εθνική κυριαρχία

Οι περισσότεροι πολίτες πιστεύουν ακράδαντα ότι η τύχη τους βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησής «τους» (διαχρονικά), των τραπεζών «τους», των εργοδοτών «τους», σε χέρια ελληνικά εν πάση περιπτώσει. Ούτε  που φαντάζονται ότι δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία σχεδόν σε τίποτε.

Αφορμή για την επισήμανση είναι η ύποπτη απόρριψη από το αρμόδιο όργανο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την εποπτεία των τραπεζών (SSM) του κ Παπαδόπουλου, που προτάθηκε μετά από διεθνή αξιολογικό διαγωνισμό ως νέος διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς.

Η υποψία είναι ότι το «αρπακτικό» fund του Τομ Πόλσον, που αγοράζει «κόκκινα δάνεια» και που έχει αποκτήσει το 10% των μετοχών της τράπεζας χάρη και στην τελευταία ανακεφαλαιοποίηση, λέγεται πως έχει φτιάξει λόμπυ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρενέβη (μέσω SSM) στον διορισμό του κ Παπαδόπουλου και τον σταμάτησε για να βάλει κάποιο δικό του στέλεχος.

Έτσι επιδιώκει τον έλεγχο της Τράπεζας Πειραιώς για να μπορεί να εκμεταλλευτεί τα «κόκκινα δάνεια» των μισών ελληνικών επιχειρήσεων που βρίσκονται εκεί, ελέγχοντας έτσι το μέλλον αυτών των επιχειρήσεων και των αντίστοιχων κλάδων. Επομένως, ελέγχοντας και τις τύχες εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων εργαζόμενων και επαγγελματιών.

Νομισματική Πολιτική και Συνταγματική Αναθεώρηση

Του Σπύρου Στάλια*

Τα Συντάγματα, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά, δεν είναι εκείνα τα κείμενα που εγγυώνται την πρόοδο των Λαών πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Αντίθετα είναι κείμενα που μπορούν να οδηγήσουν στην οπισθοδρόμηση και ένα τέτοιο παράδειγμα είναι τα Ελληνικά Συντάγματα. Κανένα Σύνταγμα οικονομικά και πολιτικά δεν προστάτευε τον Ελληνικό Λαό από συμφορές. Θα προσπαθήσω αυτό να το εξηγήσω και να πω την άποψη μου για το τι θα πρέπει να γίνει.

Πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη υπήρχαν τρία μόνο αβασίλευτα πολιτεύματα. Το 1918 με την λήξη του πολέμου προστέθηκαν άλλα δέκα. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία ενθρονίστηκε σε όλη την Ευρώπη ως φυσική μορφή διακυβέρνησης των Λαών. Αυτοκράτορες, Βασιλείς, Τσάροι, Σουλτάνοι, Δούκες εκθρονίσθηκαν, καταργήθηκαν ή αποδυναμώθηκαν. Η δημοκρατία είχε θριαμβεύσει, ο αυταρχισμός είχε ηττηθεί ως υπαίτιος του πολέμου. Εκείνη την εποχή υπήρξαν 22 νέα δημοκρατικά συντάγματα σε όλη Ευρώπη. Οι καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου ήσαν οι μεγάλες βεντέτες της εποχής.

Όλα τα Συντάγματα άρχιζαν με την πρόταση: "όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό ή το έθνος και ασκούνται υπέρ αυτού" και αποσκοπούσαν να τιθασεύσουν, ως αντίδραση στην προηγούμενη εκτελεστική ηγεμονία, την εκτελεστική εξουσία, δίνοντας δύναμη στο Κοινοβούλιο. Τα μελή του Κοινοβουλίου υποτίθεται ότι θα εκλέγονταν  με τέτοιο τρόπο, ώστε να εκπροσωπούν όλα τα στρώματα του Λαού.