H μνημονιακή Ελλάδα μετατρέπεται σε "νεκροταφείο " επιχειρήσεων το 2016

''ZOMBIES'' TO 40%, ΠΕΡΙΠΟΥ, ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΜΕ ΕΣΟΔΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10ΕΚ. ΕΥΡΩ  - ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 250.000 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΛΟΓΩ ΛΟΥΚΕΤΟΥ Ή ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ  

Το βάθεμα της ελληνικής κρίσης εξαιτίας των μνημοναικών πολιτικών λειτουργεί και ως μηχανισμός εξουθένωσης και εξόντωσης των ελληνικών επιχειρήσεων.  

Τα θύματα του ελληνικού μνημονιακού καπιταλισμού δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, οι νέοι και οι νέες και βεβαίως τα μικρομεσαία στρώματα (επαγγελματίες, έμποροι κλπ.) και τελευταία οι αγρότες αλλά και οι μεσαίες και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις.  

ΜΑΖΙΚΟ ''ΛΟΥΚΕΤΟ'' ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

Πρόσφατη έρευνα της Price Water House (PwC) [Σημείωση ιστολογίου: διαβάστε την έρευνα ΕΔΩ] σε 2.824 επιχειρήσεις με έσοδα άνω των 10εκ. ευρώ, έβγαλε το 40%, περίπου, εξ' αυτών να βρίσκονται υπερδανεισμένες, χωρίς καμιά ή σχεδόν καμιά, πιθανότητα επιβίωσης (655 σχεδόν ''Zombies'' και 464 ''Ζombies'').  

Το ως άνω ποσοστό αυτών των επιχειρήσεων οδηγείται μέσα στο 2016 μάλλον σε λουκέτο, ενώ με απόλυτη βεβαιότητα κλείνει το 17% του συνόλου των επιχειρήσεων με έσοδα άνω των 10εκ. ευρώ, που βρίσκονται στην κατηγορία των ''Zombies''.  

Ποτέ στην Ελλάδα δεν θα έχουμε γνωρίσει ένα τόσο μαζικό κλείσιμο μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων όσο αυτό που θα ζήσει ως τραγωδία η πατρίδα μας μέσα στο 2016.

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΥΜΑ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ 

Η κοινωνία επαναστήνει αξίες και σχέσεις

Του Γιάννη Μακριδάκη

Σήμερα κατέβηκα μια σύντομη βόλτα στην πόλη και ήταν η πρώτη φορά κατά τα τελευταία 5 χρόνια, που γύρισα στο χωριό ευχαριστημένος. Πολύ ευχαριστημένος μπορώ να πω.

Η διάθεση ανασυγκρότησης, αξιολόγησης, αυτοκριτικής, επανεκτίμησης και επανεκκίνησης, που αναπόφευκτα έρχεται στους ανθρώπους κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών του έτους, μας κάνει όλους πιο γλυκούς, πιο ανθρώπινους.

Επίσης οι εκπεφρασμένες ξεκάθαρες απόψεις και η απόλυτη προσήλωση στις αξίες και όχι στην ευτέλεια, είναι στάση ζωής που αποδεικνύεται πολύτιμη κρησάρα, η οποία προφυλάσσει από τις άσκοπες και ψυχοφθόρες συναναστροφές.

Συνάντησα λοιπόν αρκετούς νεώτερους, συνομίληκους και παλαιότερους ανθρώπους και ανταλλάξαμε, χαμόγελα ειλικρινά, ευγένεια ψυχής, κατανόηση, εκτίμηση, σεβασμό και κουβέντες μεστές και τίμιες.

Τί έχουμε παιδιά την πρώτη ώρα; Χίτλερ...

Όταν πρωτοείδα την ειδησούλα, ομολογώ ότι την θεώρησα ως ένα ακόμη από τα αμέτρητα δικτυακά τρολλαρίσματα και δεν της έδωσα σημασία. Όμως, άλλαξα γνώμη όταν την είδα να δημοσιεύεται σε μια σειρά ιστοτόπων, οι οποίοι διαθέτουν κάποια ψήγματα σοβαρότητος και αξιοπιστίας. Και τότε ήρθε η ανατριχίλα:

- Η ομοσπονδιακή υπουργός παιδείας της Γερμανίας πρότεινε την διδασκαλία τού βιβλίου τού Αδόλφου Χίτλερ "Ο αγών μου" στα σχολεία όλης της χώρας. Η απόφαση αυτή έρχεται λίγο πριν ανατυπωθεί μια κριτική έκδοση του βιβλίου για πρώτη φορά μετά τον θάνατο του Χίτλερ, προκαλώντας έντονες αντιπαραθέσεις (RT - Question more).

- Η ομοσπονδία των καθηγητών τής Γερμανίας λέει ότι το "Ο αγών μου" πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία ώστε να δημιουργεί "αντισώματα" στην μόλυνση των εφήβων από το φυλετικό μίσος (Metro).

- Η υπουργός παιδείας, Γιοχάνα Βάνκα, απαντά στις αντιδράσεις σε συνέντευξή της σε γερμανική εφημερίδα όπου δηλώνει ότι η κίνηση αυτή του υπουργείου στοχεύει «στην προώθηση της πολιτικής παιδείας, και είναι εύκολα κατανοητό». Παράλληλα, υπογράμμισε ότι οι ισχυρισμοί του Χίτλερ δεν θα προβάλλονται «χωρίς σχολιασμό», ενώ προθέτει ότι «οι μαθητές έχουν ερωτήματα, και είναι καλύτερα να τα ξεφορτωθούν μιλώντας ανοιχτά στην τάξη». Η εισαγωγή του «ο Αγών μου» στη διδακτέα ύλη των γερμανικών σχολείων ήρθε μετά από αίτημα της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας της Γερμανίας, που τονίζει ότι το βιβλίο θα «προστάτευε τους εφήβους από τα κελεύσματα του πολιτικού εξτρεμισμού» (Alfavita).

Προσφυγικό και ελληνοτουρκικά: Ένας γόρδιος δεσμός για το 2016

Της Κύρας Αδάμ

Η προσφυγική κρίση και η διαχείρισή της ήταν το 2015 -και θα παραμείνει και το 2016- το μείζον θέμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, καθώς επηρεάζει βαθύτατα και μέχρι τώρα αρνητικά, την σχέση της χώρας με τους υπόλοιπους 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης - σε βαθμό ίδιο, ίσως και μεγαλύτερο, από την κρίση του grexit τον περασμένο Ιούλιο. Η προσφυγική κρίση όμως μπερδεύει ακόμα περισσότερο της ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, που χάνουν το μέχρι τώρα πλεονέκτημα της άσκησης μόνιμης πίεσης στην Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με την ΕΕ.

Η ελληνική κυβέρνηση, προσπαθώντας να κρατήσει τα ρουθούνια της έξω από το νερό, φορτωμένη ένα βαρύ μνημόνιο ύστερα από την καταστροφική μη-διαπραγμάτευση με την ευρωζώνη μέχρι τον περασμένο Ιούλιο, ουδόλως μπόρεσε να εκτιμήσει και πολύ περισσότερο να διαχειριστεί την προσφυγική κρίση, που κτύπαγε τα ελληνικά παράλια από το καλοκαίρι με ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς, μέχρι τις 800.000 και πλέον πρόσφυγες που πάτησαν το ελληνικό έδαφος μέσα στον χρόνο.

Οι υπερφίαλες και ανόητες μέσα στην άγνοια υπουργικές δηλώσεις της πρώτης περιόδου ( από το ανέκδοτο με τους πρόσφυγες που λιάζονται και μετά εξαφανίζονται μέχρι την «απειλή» ότι η Ελλάδα θα στέλνει τζιχαντιστές στο Βερολίνο, αν οι εταίροι δεν «υπέκυπταν» στους ελληνικούς όρους της διαπραγμάτευσης στο eurogroup), κάθε άλλο πάρα βελτίωσαν τις βαριά διαταραγμένες σχέσεις εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες, με αποτέλεσμα καμία από τις δυο πλευρές να μην επιδιώξει μια στοιχειώδη αλληλοκατανόηση και συνεργασία στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης- με πρώτο και μεγάλο θύμα σε ευρωπαϊκό έδαφος την ίδια την Ελλάδα.