Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Το ζήτημα τον νομίσματος δεν είναι διαχειριστικό και στενά οικονομικό, αλλά κατ’ εξοχήν πολιτικό πρόβλημα

Τελικά καλούμαστε όλοι να αναγνώσουμε σωστά το πρόβλημα. Είναι στενά οικονομικό και διαχειριστικό, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι θιασώτες της «με κάθε κόστος παραμονής μας στο ευρώ», ή κατ’ εξοχήν πολιτικό;

Το πρόβλημα είναι πολιτικό έχοντας προσλάβει χαρακτηριστικά Εθνικού ζητήματος. Όχι μόνο γιατί με την ένταξή μας στην ευρωένωση παραχωρήθηκε τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας, ούτε γιατί μέσω των μνημονίων απεμπολήθηκε «άνευ όρων και αμετάκλητα» οποιαδήποτε ασυλία του ελληνικού κράτους, ούτε γιατί μέσω της «ομοσπονδοποίησης» της Ευρώπης η χώρα απορροφάται και εξαφανίζεται από προσώπου γης. Αλλά γιατί όλα αυτά μαζί συνιστούν ήδη μια ζοφερή πραγματικότητα για όλους μας και πάνω απ’ όλα για την ίδια την Πατρίδα μας, η οποία δια¬λύεται σταδιακά και ο κίνδυνος οριστικής εξαφάνισης του Έθνους είναι προ των πυλών. 
Η διαπίστωση αυτή δεν προέρχεται από κάποια εθνικιστικού τύπου φοβία, αλλά από πολύ ψύχραιμη ανάλυση των δεδομένων, της ίδιας της φύσης της Ε.Ε. και της θέσης της χώρας μας εντός της και είναι ολοφάνερη πλέον η δρομολόγηση των εξελίξεων και τι σκοπούς αυτές έρχονται να εξυπηρετήσουν.

Μπορεί η θέση ότι βρισκόμαστε υπό ξένη κατοχή να θεωρείται, ακόμη, από πολλούς, ακραία και υπερβολική, αλλά όλοι βλέπουν το αδιέξοδο, ανεξάρτητα αν τολμούν να προτείνουν και να αγωνιστούν για τη διέξοδο, ή στέκονται εμπρός στο δραματικά εξελισσόμενο φαινόμενο αμήχανα, ή και παθητικά. Και βέβαια δεν πρόκειται για ένα φυσικό φαινόμενο, αλλά είναι απόρροια συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών που έχουν ήδη ενδελεχώς αναλυθεί.

Το ζήτημα λοιπόν είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό και έχει να κάνει με τον έλεγχο της χώρας. Ποιος ελέγχει τη χώρα και πού οδηγούν οι επιλογές του. Και βλέπουμε πολύ καλά πλέον, ποιος ελέγχει ποιον και οι επιλογές των επικυρίαρχων και των εγχώριων υποστηρικτών και άμεσων συνεργατών τους πού οδηγούν.

Δηλαδή είναι ζήτημα πρώτα και κύρια Εθνικής Ανεξαρτησίας. Όλα τα υπόλοιπα έπονται, καθώς και το κοινωνικοοικονομικό μοντέλο που θα επιλεχθεί, όταν και εφ’ όσον ο λαός καταστεί κυρίαρχος στον τόπο του και θα μπορέσει έτσι να επιλέξει ελεύθερα, σύμφωνα με το πώς ο ίδιος κατανοεί τα συμφέροντά του και με το πώς θα διαμορφωθούν τότε οι συσχετισμοί στο εσωτερικό του. Να γιατί ο ταξικός αγώνας προσλαμβάνει σήμερα εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά και η απεμπλοκή από την ευρωένωση είναι το πρώτο αλλά απόλυτα αναγκαίο, αν και όχι ικανό αφ’ εαυτού του, βήμα για την ευόδωση αυτού του αγώνα.

Εδώ ακριβώς εντοπίζεται το λάθος του ΚΚΕ και άλλων «αντικαπιταλιστικών» δυνάμεων που προβάλλοντας μόνο τον ταξικό χαρακτήρα των προβλημάτων και έχοντας προεπιλέξει κοινωνικοοικονομικό μοντέλο, προκρίνουν τον «αντικαπιταλιστικό» αγώνα βάζοντας έτσι το κάρο μπροστά από το άλογο, αφού όντως δεν υπάρχουν, ούτε πρόκειται να υπάρξουν, κάτω από τις σημερινές συνθήκες τέτοιου επαναστατικού τύπου διεργασίες, ούτε οι κατάλληλοι συσχετισμοί για την εφαρμογή ενός ανάλογου κοινωνικοοικονομικού μοντέλου, αφήνοντας έτσι λεωφόρους ολόκληρες ανοικτές στη νεοναζιστική απειλή.

Η ευνοϊκή επίλυση του Εθνικού ζητήματος, περνάει πρώτα από τη λύση του Πολιτικού προβλήματος με την ανατροπή του σημερινού διεφθαρμένου καθεστώτος μεταμοντέρνου κοτζαμπασιδισμού, ήτοι του δωσιλογικού στους ξένους επαγγελματικού κοινοβουλευτισμού διαπλεκόμενου με τις παρασιτικές ελίτ. Μόνο με την ταυτόχρονη αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας θα θωρακιστεί η χώρα από φασιστικού τύπου προοπτικές, ενώ θα δημιουργηθούν τελικά οι κατάλληλες συνθήκες για την επιδίωξη της Κοινωνικής Απελευθέρωσης. Δηλαδή απαιτείται η άμεση ανατροπή του καθεστώτος και η σύγκληση Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης που θα δημιουργήσει πρωτογενές Δίκαιο, καθιστώντας έτσι εφικτή τη μη αναγνώριση και τη μονομερή διαγραφή του Χρέους, απελευθερώνοντας τη χώρα από τα δεσμά που της επιβλήθηκαν. 

Παράλληλα, και για να γίνει αυτό εφικτό, επιβάλλεται η απεμπλοκή μας από την ευρωένωση, καθώς και η ταυτόχρονη καθιέρωση Εθνικού Κρατικού νομίσματος. Ο λαός, παίρνοντας έτσι την κατάσταση στα χέρια του, απαλλαγμένος οριστικά από όλες τις μέχρι τώρα δουλείες που τον καθυπότασσαν στη μιζέρια και την υπανάπτυξη, θα μπορέσει να δρομολογήσει προοδευτικές εξελίξεις στην κατεύθυνση της συνολικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής ανάταξης της πατρίδας και του Ελληνισμού.


Ο τόπος χρειάζεται λύσεις καθαρές, Αρετή και Τόλμη, για να ολοκληρωθεί επιτέλους το έργο που ξεκίνησαν οι πρόγονοί μας με την Επανάσταση για την απελευθέρωση του Έθνους και για την αποφυγή ολικής επαναφοράς στις προεπαναστατικές συνθήκες, ή και ακόμα χειρότερες, ανεξάρτητα αν θα είναι «το φέσι του Σουλτάνου, ή η τιάρα του Πάπα» που θα κληθούμε τότε (ήδη καλούμαστε), να προσκυνάμε!

Αυτό επιτάσσει σήμερα η Ιστορική Ανάγκη. Μέλλει να αποδειχθεί, κατά πόσο μπορούμε όλοι, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.

[Απόσπασμα από το βιβλίο του Οθωνα Κουμαρελλα* : "Ευρώ η Εθνικό Νόμισμα, χίλια ψέματα και μια αλήθεια..." εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ.

* Ο Οθωνας Κουμαρελλας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.