Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (32) : Pharoah Sanders Quartet - The Creator Has A Master Plan

Η κρίση της εποχής μας: χρήμα και άνθρωπος


Του Θεόδωρου Γεωργίου*

Στην ιστορία της ανθρωπότητας διαμορφώθηκαν ιστορικές φάσεις κατά τις οποίες το σκέπτεσθαι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση πραγμάτων όπως είναι π.χ. η πολιτική, η οικονομία, η τέχνη κ.ά. Ο ιστορικός διαφωτισμός κατά τους δέκατο έβδομο και δέκατο όγδοο αιώνες είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, στο οποίο η σκέψη (ελεύθερη και ανεξουσίαστη) θέτει τους πραγματολογικούς όρους της ανθρώπινης ύπαρξης εντός των ορίων του προτύπου του εξορθολογισμού.

Από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα (χρονολογία – ορόσημο είναι το έτος 1848 για την ευρωπαϊκή κατάσταση των πολιτικών πραγμάτων) μέχρι τις μέρες μας τα ανθρώπινα πράγματα διευθετούνται άλλοτε από την πολιτική, άλλοτε από τους πολέμους και το τελευταίο διάστημα των πενήντα ετών από την οικονομία, η οποία έχει καταστεί «πρώτη αρχή» οργάνωσης του ανθρώπινου και κοινωνικού κόσμου. Η ίδια η Ευρώπη, της οποίας η ιστορική εξέλιξη κατά τους τελευταίους αιώνες ανάγεται στη σκέψη (δηλαδή στη φιλοσοφία, στις επιστήμες και στην τεχνική κατά την τελευταία φάση) εντάσσεται ως προς τις πολιτικές επιλογές και αποφάσεις της στο οικονομικό παράδειγμα.

Ο "αυτοκράτορας" μίλησε ξανά


Του system failure

Οι τελευταίες κινήσεις Ντράγκι (http://tvxs.gr/news/ellada/nea-meiosi-sto-005-basiko-epitokio-tis-ekt) επιβεβαίωσαν δύο πράγματα: Πρώτον, την ηγεμονία της τραπεζικής ελίτ που έχει εδραιωθεί για τα καλά στην ευρωζώνη και δεύτερον, την κυκλοφορία περισσότερης ποσότητας χρήματος ανάμεσα στα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με την, βαριά λαβωμένη, πραγματική οικονομία να "παρακαλάει" και πάλι για παροχή ρευστότητας από τις τράπεζες.

Τα νέα μέτρα δεν πρόκειται να φέρουν καμία βελτίωση στην οικονομία της ευρωζώνης και το ξέρουν. Οι οικονομικές ελίτ και οι πολιτικοί-μαριονέτες τους θα επιδιώξουν μια "επιτυχή" ολοκλήρωση του πειράματος στην Ελλάδα έτσι ώστε να το επεκτείνουν σε όλη την ευρωζώνη, καθώς αυτός είναι ουσιαστικά ο βασικός τους στόχος. Η ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και ιδιαίτερα του μικρομεσαίου κλάδου, καθώς και η μείωση της ανεργίας, θα ήταν καταστροφικοί παράγοντες για την επιθυμητή κατάληξη του πειράματος, γι'αυτό και δεν πρόκειται να συμβούν.

Ουκρανία: ΕΕ και ΝΑΤΟ… άνω κάτω


Του Άρη Χατζηστεφάνου

Τις «ένδοξες» ημέρες πριν από την κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ, όταν το ΝΑΤΟ είχε ως βασική αποστολή την αντιμετώπιση της Μόσχας, ένιωσαν οι πολιτικοί ηγέτες αλλά και οι στρατηγοί στη διήμερη σύνοδο τη Συμμαχίας που πραγματοποιήθηκε στην Ουαλία. Καθώς ξεκινούσε από το απόγευμα της Παρασκευής η κατάπαυση του πυρός, μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των φιλορώσων αυτονομιστών, οι νατοϊκοί αξιωματούχοι συζητούσαν τρόπους για να ενισχύσουν την φιλοφασιστική κυβέρνηση που οι χώρες τους επέβαλαν στο Κίεβο.

Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες απειλούσαν ανοιχτά το Κρεμλίνο με προσφυγή στο άρθρο 5, που προβλέπει κοινή στρατιωτική δράση, παρά το γεγονός ότι καμία χώρα μέλος της συμμαχίας δεν απειλείται αυτή τη στιγμή από τη Ρωσία. Η Ουάσιγκτον κατάφερε να εντάξει τις συνομιλίες στην Ουαλία στον ευρύτερο σχεδιασμό της που στόχο έχει να φέρει την Ευρώπη σε οριστική ρήξη με τη Μόσχα και παράλληλα να αναγκάσει τις χώρες της ΕΕ και κυρίως τη Γερμανία να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να χρηματοδοτήσουν τη στρατιωτική απομόνωση της Ρωσίας.

Τον τόνο της συνόδου είχαν δώσει λίγες ημέρες νωρίτερα οι ηγέτες της Βρετανίας και των ΗΠΑ, Ντέιβιντ Κάμερον και Μπαράκ Ομπάμα, με κείμενο που δημοσίευσαν στην εφημερίδα Ταιμς και στο οποίο παρουσίαζαν το ΝΑΤΟ σαν μια συμμαχία που βάλλεται πανταχόθεν και πρέπει να αμυνθεί.

Παρίσι, Αθήνα, Ουάσιγκτον: Ποιον απογοήτευσε σήμερα ο γυμνός πρωθυπουργός;


Του Δ. Τρικεριώτη

Ο πρωθυπουργός σήμερα στην ομιλία του στη ΔΕΘ δεν απογοήτευσε τον μέσο φορολογούμενο Έλληνα πολίτη διότι αυτός δεν περίμενε να ακούσει από τον κ. Σαμαρά κάτι που χειροπιαστά θα μπορούσε να βελτιώσει την καθημερινή του ζωή, ούτε βέβαια περιμένει να ακούσει κάτι πρακτικά διαφορετικό από τον κ. Τσίπρα. 

Στη συνείδηση του μέσου πολίτη είναι και οι δύο δέσμιοι είτε των επιλογών, είτε των συνεπειών της τρόικα, και επιπλέον δεν έχουν πείσει ότι συνιστούν κάτι ποιοτικά διαφορετικό από απλές εκδοχές του ίδιου αντιπαραγωγικού μοντέλου κρατισμού, ο πρωθυπουργός πιο συγκαλυμμένα και υποκριτικά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιο ανοικτά και πληθωρικά.

Ειδικά φέτος, ο πρωθυπουργός ανέβηκε στο πόντιουμ πολιτικά γυμνός. Το Παρίσι ήταν τελικά καθοριστικό. Η εκτίμηση, που και εμείς υποστηρίξαμε, ότι δηλαδή οι δανειστές αυτήν την φορά δεν θα ενδώσουν στα πολιτικά παρακάλια της κυβέρνησης, πρέπει να είναι σωστή. Δεν άφησαν τον πρωθυπουργό να δεσμευτεί σε τίποτε συγκεκριμένα, αν δεν τελειώσει και αυτή η αξιολόγηση και βέβαια η κατάθεση του προϋπολογισμού.

Και βέβαια εκείνος δεν τόλμησε να αρθρώσει μονομερώς κανένα πολιτικό λόγο για να υπερασπίσει τον αναξιοπαθούντα λαό ή έστω τους ψηφοφόρους του και να τους δώσει έμπρακτη ελπίδα.

Στη φάση του μη-πολέμου και της μη-ειρήνης ο κόσμος μας

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος

Ολοένα και περισσότεροι στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και αλλού μοιάζει να ανησυχούν όχι ακριβώς για το μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά για την πιθανότητα να ξεσπάσει ένας γενικευμένος πόλεμος με τις αναλογίες της διεθνούς κρίσης που κατέληξε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στην διακοπή της πρώτης απόπειρας ολοκλήρωσης της παγκοσμιοποίησης.

Εγώ δεν ανησυχώ, όχι επειδή δεν υπάρχουν αναλογίες - υπάρχουν δυστυχώς πολλές - αλλά επειδή προς το παρόν δεν υπάρχουν «λεφτά» ούτε για πόλεμο, ούτε για ειρήνη. Οι οικονομικές σχέσεις στις ΗΠΑ και κυρίως στην ΕΕ δεν είναι τέτοιες που θα ευνοούσαν μια παγκόσμια σύρραξη, ενώ από την άλλη είναι αδύνατον δι’ αυτών να προωθηθεί η δημοκρατία τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ, πράγμα απαραίτητο για την δημιουργία ενός σταθερού ειρηνικού περιβάλλοντος στις διεθνείς πολιτικές. Και ας μην έχουμε αυταπάτες: η υπόθεση πόλεμος-ειρήνη συνεχίζει να είναι πρωταρχικώς μια υπόθεση της Δύσης. 

Η αδυναμία διαχείρισης της χρηματοπιστωτικής δυσλειτουργίας, στα όρια της κρίσης, που ξεκίνησε στο τέλος του 2000, δεν έχει βρει μια κοινά συμφωνημένη θεραπεία μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ. Είναι πρόδηλο πως υπάρχει πλέον σοβαρό ζήτημα στις σχέσεις του Δυτικού πολιτικοοικονομικού συνασπισμού.

Η σιωπή των αμνών και η δική μας βλακεία


Του Δημήτρη Καζάκη

Κουβέντα για το τι συζητήθηκε και τι αποφασίστηκε ερήμην του ελληνικού λαού στο Παρίσι. Ούτε λέξη, απόλυτη σιωπή, πλήρης συσκότιση. Σ' αυτό βοηθούν στο έπαρκο όχι μόνο τα μέσα μαζικής εξαπάτησης, αλλά και η στάση της αντιπολίτευσης. Ο κ. Τσίπρας στη λίμνη Κόμο σ' ένα από τα πιο πριβέ κλαμπ διεθνώς για επιχειρηματίες και πολιτικούς, πασχίζει να τον δεχτούν στους κύκλους τους οι πιο αδίσταχτοι εκπρόσωποι της παγκόσμιας αποικιοκρατίας. Χωρίς να τον δεχτούν στους κύκλους και τα σαλόνια τους, πώς θα μπορέσει ο κ. Τσίπρας να διεκδικήσει καριέρα διεθνούς statesman, όπως κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου;

Από την άλλη ο κ. Καμμένος μάθαμε ότι μόλις γύρισε από τις δίμηνες διακοπές του με το σκάφος. Ενώ ο κ. Κουτσούμπας εντρυφεί στο ρόλο του Χαλίφη Ομάρ. Κι έτσι η παγίδα έχει στηθεί με μεγάλη μαεστρία για τον ελληνικό λαό. Όπως έγραφε κι ο Ναζίμ Χικμέτ: Τις αγελάδες τα καμιόνια / Τις μπαρκάρουν τρεις-τρεις / Ήρεμος τραμπαλίζεται / Ο λαιμός τους και βαρύς... / Μα να τους εξηγήσει δεν μπορεί / Γλώσσα καμία / Πως είν’ μεσάνυχτα / Και πως τις πάνε στα σφαγεία...  

Η πιστοποίηση της βλακείας μας

Το μόνο που μάθαμε είναι ότι η συζήτηση για τη "βιωσιμότητα" του χρέους θα γίνει στην Ουάσινγκτον, δηλαδή στην έδρα του ΔΝΤ. Μας το είπε o περιφερόμενος ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία του στην ΔΕΘ: "Μέσα στους επόμενους μήνες, η Ελλάδα θα λάβει για πρώτη φορά επίσημη πιστοποίηση ότι το χρέος της είναι βιώσιμο. Ήδη, παρά το γεγονός ότι το χρέος της χώρας παραμένει πολύ υψηλό, για πρώτη φορά σε απόλυτο αριθμό άρχισε να μειώνεται. Έστω και οριακά, πάντως μειώνεται πια. Κι όταν φανεί η αύξηση του ΑΕΠ, θα μειώνεται όλο και ταχύτερα και ως ποσοστό. Γιατί έχει χρέος διά ΑΕΠ. Όταν το ΑΕΠ μεγαλώσει με την Ανάπτυξη, το χρέος, συνολικά ως ποσοστό του ΑΕΠ θα μειώνεται."

Στον αέρα το γήπεδο-επιχείρηση του Μελισσανίδη


Δεν μπορεί να πάρει οικοδομική άδεια

Οι υπαλληλίσκοι-παπαγαλάκια του ιδιοκτήτη της ΑΕΚ κατηγορούν τον δήμαρχο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας ότι σέρνεται πίσω από τη «Στρούγκα» (τίτλος τιμής για τη «Στρούγκα») κι εμείς πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Μελισσανίδης τρέχει ασθμαίνων πίσω από την «Κόντρα»! Πριν βιαστείτε να μιλήσετε για υπερβολή, πρέπει να διαβάσετε το ρεπορτάζ που ακολουθεί και αναφέρεται στα σοβαρά και τα ευτράπελα του Αυγούστου.

Στις 7 Αυγούστου, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας μας, δημοσιεύσαμε ανάλυση με τίτλο: «Στον αέρα τα σχέδια Μελισσανίδη: δεν μπορεί να χτίσει γήπεδο-εμπορική επιχείρηση!». Στην ανάλυση εξηγούσαμε ότι μέσα σε λίγες μέρες ήρθαν τα πάνω κάτω για τον μεγαλοκαπιταλιστή ιδιοκτήτη της ΑΕΚ, γιατί με το δασοκτόνο νόμο (είχε ψηφιστεί πριν από δύο μέρες από τη Βουλή, αλλά δεν είχε ακόμη δημοσιευτεί στο ΦΕΚ), «τα άρθρα 42, 43, 18 και19, καθώς και το Παράρτημα VII του νόμου για το “Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής και άλλες διατάξεις”, που ήδη έχει δημοσιευτεί στο ΦΕΚ με τον αριθμό 4277/2014, είναι πλέον άχρηστα στολίδια, αφού προσκρούουν στις διατάξεις του μεταγενέστερου νόμου, οι οποίες στην ουσία τα καταργούν».

Παραθέταμε τις συγκεκριμένες διατάξεις και συνδέσμους για όποιον ήθελε να «κατεβάσει» τους δύο νόμους.

Ο Μαυρογιαλούρος στη ΔΕΘ


Του Δημήτρη Μηλάκα

Από τον Σαμαρά (και το Βενιζέλο) έχουμε ακούσει και μεγαλύτερα ψέματα  από τις υποσχέσεις που μοίρασε ο πρωθυπουργός το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη- με κορυφαίο  την προεκλογική (2012) δέσμευση «κανένα νέο μέτρο, καμία περικοπή».

Οι φορο-ελαφρύνσεις και οι θολές υποσχέσεις του πρωθυπουργού στα ειδικά μισθολόγια των ένστολων (και των δικαστικών υποθέτουμε) δεδομένων των δειγμάτων γραφής του Σαμαρά δεν μπορούν να ακουστούν παρά σαν κουβέντες πολιτικάντη του 60.

Ας μείνουμε λοιπόν στην γραφικότητα και το γελοίο της υπόθεσης ενός πρωθυπουργού που  ενώ έχει οδηγήσει τη χώρα του στο παγκόσμιο ρεκόρ ανεργίας και έχει συλληφθεί επανειλημμένα να ψεύδεται επιμένει να εμφανίζεται και να μιλά ως Μαυρογιαλούρος.

Ας ακούσουμε λοιπόν τον αυθεντικό Μαυρογιαλούρο. Λέει λιγότερα ψέματα από το Σαμαρά και βγάζει περισσότερο γέλιο…


Πηγή:http://www.imerodromos.gr/samde/

Είναι και φτηνιάρηδες...


Του Καρτέσιου

Τώρα θα μπλέξουμε με λεπτομέρειες, αλλά δε γαμείς. Λοιπόν, πέρα από τα χονδροειδή ψέματα και τις χονδροειδέστατες απάτες που κάνουν αυτοί οι τύποι που αποκαλούνται κυβέρνηση, ακόμη περισσότερο με θυμώνει ότι μας στερούν το δικαίωμα να σκεφτούμε σοβαρά για να αντιμετωπίσουμε τα όποια επιχειρήματα της πολιτικής που εκτελούν.

Μέσα στην ευτέλεια της σκέψης τους και τη μπόχα της αλαζονείας τους, τσαλαβουτάνε στην πλέον παρακμιακή απλοϊκότητα του Λόγου. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι αυτήν την τακτική της αυτογελοιοποίησης την ακολουθούν άνθρωποι που το Σύστημα προσπάθησε να μας τους πλασάρει ως «σημαντικούς οικονομολόγους» και «έμπειρα στελέχη».

Ερωτώμενος, λοιπόν, ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης για τον ΕΝΦΙΑ απάντησε το εξής: «Δεν είναι δικός μου νόμος ο ΕΝΦΙΑ, δεν θα απολογηθώ για αυτόν». Αξεπέραστη βλακεία από μόνη της η απάντηση, καθώς φανερώνει ότι, ή ο Χαρδούβελης ομολογεί πως είναι ένα κουστούμι αδειανό που δεν έχει γνώμη για τους νόμους που εφαρμόζει ή ότι είναι τόσο χαζός που προσπάθησε να αποκτήσει γνώμη αλλά δεν τα κατάφερε.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η σπουδαία προσωπικότητα απλώς επανέλαβε τη δήλωση του γνωστού Γιακουμάτου, ο οποίος μόλις ανέλαβε καθήκοντα υφυπ. Ανάπτυξης δήλωσε: «Τον νόμο για τις λαϊκές τον βρήκα ψηφισμένο και είμαι υποχρεωμένος να τον τηρήσω».

Μετά το φιάσκο στο Παρίσι, στα ψέματα στη ΔΕΘ!

Του Δημήτρη Κυπριώτη*

Τελικά το λιγότερο που έχει να κάνει κανείς, αν ακούει ομιλίες του Σαμαρά, είναι να τραβάει τα μαλλιά του από τα ψέματα που ακούει, γιατί διαφορετικά, αν έστω και λίγο να ζει στη χώρα αυτή και γνωρίζει το τι ακριβώς συμβαίνει, θα πρέπει να κάνει …χαρακίρι. Και το πρόβλημα πλέον εστιάζεται σε αυτούς που δεν έχουν μαλλιά και οι οποίοι κάπου πρέπει να…… ξεσπάσουν.

Καθώς οι δανειστές της Ελλάδας, δεν κάθισαν ούτε καν να ακούσουν αν είχαν κάτι να τους πουν οι εκδρομείς υπουργοί και ακόλουθοί τους στο ραντεβού που είχαν μαζί τους στο Παρίσι, πέρασαν στην συνήθη τακτική τους.

Δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο στους εξ Αθηνών ορμώμενους να παίξουν κάποιο success story, αρνούμενοι κατηγορηματικά κάθε είδους αναφορά σε φοροελαφρύνσεις, ενώ αντιθέτως άσκησαν αφόρητες πιέσεις για τις ομαδικές απολύσεις, τον απεργιακό νόμο, τους πλειστηριασμούς των ακινήτων και πολλά άλλα.

Όπως σημειώναμε και σε προηγούμενο κείμενο, η αντιπροσωπεία των φερομένων υπουργών επέστρεψε εκ Παρισίων, όχι απλά με άδεια χέρια και χωρίς καμία υπόσχεση στις αποσκευές της, αλλά τουναντίον «κουβάλησε» και νέες επιβαρύνσεις που δειλά – δειλά θα κάνουν την εμφάνισή τους στο «φιλοθεάμον» ελληνικό κοινό, με ότι αυτό θα σημαίνει για την τσέπη του.

Το τέλος της ανεκτικής Ευρώπης;

Το 1973 άνοιξε τα σύνορά της σε Χιλιανούς αυτοεξόριστους. Τη δεκαετία του 1980 δέχτηκε Ιρακινούς που έφυγαν για να γλιτώσουν από τις εκκαθαρίσεις του Σαντάμ Χουσεΐν, στα 1990 Γιουγκοσλάβους λόγω εμφυλίου και από το 2011 μέχρι σήμερα Σύρους πρόσφυγες.
Σε όλους αυτούς που έφταναν ικέτες στο έδαφός της πρόσφερε στέγη, εκμάθηση της γλώσσας, επιδόματα, εργασία και εκπαίδευση.

Αστυνομικοί συγκρούονται με αντιφασίστες, (Reuters/Fredrik Persson)
Για δεκαετίες, η Σουηδία αποτελούσε τη χώρα-πρότυπο για το κοινωνικό της κράτος, την ισότητα των φύλων, το εκπαιδευτικό της σύστημα, την κοινωνική ειρήνη, την οικολογική της συμπεριφορά, την "καθαρή" βιομηχανία. Ακόμα και για τους πολύ καλούς συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, οι οποίοι όμως προειδοποιούσαν για τις σκοτεινές μέρες που θα έρθουν.
Τελευταία, με την άνοδο των φασιστικών και ξενοφοβικών κομμάτων στην Ευρώπη, έδειχνε να αποτελεί τον τελευταίο φάρο ανεκτικότητας. Όχι πια.

Όλα δείχνουν πως στις εκλογές της 14ης Σεπτεμβρίου η Σουηδία θα αλλάξει σελίδα εάν οι ξενοφοβικοί Σουηδοί Δημοκράτες πάρουν ένα 10% και μετατραπούν σε κυβερνητικό εταίρο για τον πρωθυπουργό Φρέντερικ Ράινφελντ, ο οποίος επιθυμεί σφόδρα μια τρίτη θητεία.
Κάτι αντίστοιχο με ό,τι συμβαίνει ατύπως και στη χώρα μας.

Η οικονομία σε καταστολή

Του Κώστα Βεργόπουλου

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, καθηγητής Οικονομικών, αναγνωρίζει με καθυστέρηση το στοιχειώδες, που διδάσκεται ο νεοεισαγόμενος στην οικονομική επιστήμη: η φορολογία απειλεί την ανάπτυξη, αποσταθεροποιεί την οικονομία, η αποφορολόγηση την ενθαρρύνει.

Αναγνωρίζει, επίσης, ότι η επιτήρηση «με την τρόικα στο σβέρκο» αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την ανάκαμψη. Πρώτη φορά στην 5ετία υπουργός Οικονομικών προβαίνει σε παρόμοιες παραδοχές. Ωστόσο, δεν είναι μόνον τα έργα της κυβέρνησης που αντιβαίνουν στις δηλώσεις της, αλλά επίσης -και όχι λιγότερο- ολόκληρος ο απολογισμός της.

Στη διάρκεια της 5ετίας, η ελληνική οικονομία έχει με κυβερνητική ευθύνη τεθεί σε καταστολή μέσω πρωτοφανών φοροεπιδρομών που αφαιρούν εισοδήματα από την αγορά και με περικοπές δημόσιων δαπανών που εξασθενίζουν ακόμη περισσότερο τη ρευστότητα κίνησης της οικονομίας. Ο δημόσιος τομέας, με αιτιολογία τη δική του ισοσκέλιση, επιβάλλει στον ιδιωτικό αφαιμάξεις ρευστότητος, με συνέπεια τη σωρευτική ύφεση της οικονομίας (κατά -30%) και εκτίναξη της ανεργίας σε 27%. Παράλληλα, στις υπέρ του Δημοσίου αφαιμάξεις της οικονομίας προστίθενται εξίσου μοιραίες αφαιμάξεις υπέρ του τραπεζικού συστήματος, με τελική συνέπεια τη νέκρωση κάθε οικονομικής κινητικότητος. Κι ακόμη, οι «διασώσεις» ελληνικών τραπεζών με χρήμα από το εξωτερικό χρεώνονται στο ελληνικό Δημόσιο, αλλά με τελικό αποδέκτη την ελληνική οικονομία και τους Ελληνες φορολογουμένους. Η οικονομία γονατίζει προκειμένου να συνδράμει στην υποθετική εξυγίανση του κράτους, ενώ παράλληλα το τελευταίο δεν επιστρέφει τη ρευστότητα που αποσπά από αυτήν. Ομοίως, η οικονομία πλήττεται καίρια προκειμένου να στηρίζει τις τράπεζες, όμως αυτές δεν επιστρέφουν το χρήμα που αφαιρείται υπέρ αυτών από την οικονομία.

Στρίβειν διά του Ποινικού Κώδικα


Του Ιού*

Ενός Μπαλτάκου μύριοι έπονται. Η προσέγγιση με τη Χρυσή Αυγή επιχειρείται τώρα μέσω αλλαγών στη νομοθεσία, με σκοπό την απαλλαγή της ηγεσίας της ναζιστικής οργάνωσης.

Η διαρροή πριν από δυο βδομάδες στοιχείων από την επιστημονική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης που προετοιμάζει το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα (Π.Κ.) περιλάμβανε και ένα στοιχείο που έκανε εντύπωση. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Γιάννας Παπαδάκου, θα εισαχθεί ως απαραίτητος όρος για τον χαρακτηρισμό μιας ένωσης προσώπων ως «εγκληματικής οργάνωσης» ο προσπορισμός οικονομικού οφέλους. Η σχετική τροποποίηση του άρθρου 187 του ισχύοντος Π.Κ. αναφέρει: «Οποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκή εγκληματική δράση ομάδα τριών ή περισσοτέρων προσώπων, που επιδιώκει την τέλεση περισσοτέρων κακουργημάτων για προσπορισμό οικονομικού οφέλους τιμωρείται με κάθειρξη ώς δέκα έτη και χρηματική ποινή. Η μη διάπραξη οποιουδήποτε από τα σχεδιαζόμενα εγκλήματα συνεπάγεται την επιβολή μειωμένης ποινής» («Το Βήμα», 24.8.2014).

Είναι προφανές ότι αυτή η τροποποίηση θα τίναζε στον αέρα τη διερεύνηση της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής, εφόσον στην περίπτωση αυτή το οικονομικό όφελος παρουσιάζεται μόνο στην κατώτερη βαθμίδα της δράσης της, ενώ τα περισσότερα εγκλήματα, για τα οποία κατηγορείται η οργάνωση, έχουν ως κίνητρο τη ναζιστική κοσμοθεωρία και το πολιτικό μοντέλο των Ταγμάτων Εφόδου του χιτλερικού κόμματος NSDAP.

Ένα βήμα πριν την κατάρρευση η εκεχειρία στην ανατ. Ουκρανία


Από μια «κλωστή» κρέμεται η εκεχειρία που συμφωνήθηκε μόλις την Παρασκευή στην ανατολική Ουκρανία, μεταξύ Κιέβου και φιλορώσων αυτονομιστών. Πυρά δέχτηκαν τη νύχτα οι ουκρανικές δυνάμεις στη Μαριούπολη, ενώ σήμερα νέες εκρήξεις σημειώνονται και βόρεια του Ντονέτσκ. Στο μεταξύ, ατρατιωτική άσκηση στη Λετονία ως τμήμα μιας μεγαλύτερης κλίμακας άσκησης στις χώρες της Βαλτικής, την Πολωνία, και τη Γερμανία κάνει το ΝΑΤΟ, με σαφή μηνύματα προς τη Μόσχα.

Το πρωί της Κυριακής ακούγονταν παρατεταμένες εκρήξεις σε περιοχή στα βόρεια του Ντονέτσκ, ενώ πυκνοί καπνοί καλύπτουν το ουρανό, όπως ανέφερε αυτόπτης μάρτυρας στο πρακτορείο Reuters. Οι εκρήξεις προέρχονταν από μια τοποθεσία κοντά στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ, το οποίο ελέγχεται από τις ουκρανικές δυνάμεις, αν και η πόλη βρίσκεται στα χέρια των αυτονομιστών ανταρτών.

Σύμφωνα με πηγές των αυτονομιστών είπαν ότι το αεροδρόμιο του Ντονέτσκ έχει αδειάσει και η σύγκρουση επικεντρώνεται σε κοντινό στρατόπεδο. «Ακούστε τον ήχο της εκεχειρίας» είπε ειρωνικά ένας από τους αντάρτες. «Εκεί πέρα γίνεται κανονική μάχη» πρόσθεσε.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας οι ουκρανικές δυνάμεις δέχτηκαν πυρά πυροβολικού κοντά στο λιμάνι της Μαριούπολης. Ήταν η πρώτη σοβαρή παραβίαση της συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός που τέθηκε σε ισχύ από το απόγευμα της Παρασκευής.

Νεκροφιλία και Μάτριξ: Οι πολιτικές εξελίξεις μετά την ομιλία Σαμαρά στη ΔΕΘ


ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ. 
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ (;) ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Τη τελευταία περίοδο του 19ου αιώνα, το ύφος της αγγλικής λογοτεχνίας στράφηκε, εγκαταλείποντας τον ρεαλισμό της «βικτωριανής» περιόδου, στο ύφος που επικράτησε να λέγεται décadence (παρακμή). Η στροφή αυτή δεν ήταν καθόλου αναντίστοιχη με τη γενικότερη φάση συγκριτικής αποδυνάμωσης του αγγλικού ιμπεριαλισμού, την περίοδο εκείνη.

Και αν για τους θεωρητικούς της τέχνης αυτό είναι ένα παράδειγμα της διαλεκτικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα στην αισθητική και την πολιτική, η ομιλία του Α. Σαμαρά στη ΔΕΘ αποτελεί κάτι παραπάνω: ταφικό μνημείο ενός ολόκληρου ιστορικού κύκλου.

Η αστική Ελλάδα, δε βρίσκεται μόνο στη φάση της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης της σε περίοδο ειρήνης. Βρίσκεται σε μια βαθειά διαδικασία συνολικής παρακμής , σε μια χωρίς επιστροφή διαρκή decadence , όπου η οικονομική παράμετρος είναι η βάση του παγόβουνου αλλά και η κορυφή του, (η κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική διάλυση) δεν είναι καθόλου υποδεέστερη.

Αυτή η εικόνα αποτυπώνεται στην ομιλία του Α. Σαμαρά. Είναι χαρακτηριστικό το ότι η μείωση κατά 30% του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης ,όταν το 2012 είχε αυξηθεί 450%, είναι ένα καθαρά προεκλογικού τύπου μέτρο, (επικοινωνιακά αντίστοιχο το δωρεάν wi-fi, που εύκολα θα αντισταθμιστεί με ισοδύναμα μέτρα αφαίμαξης) και μεταφράζεται σε μείωση των τιμών λιανικής κατά 7-10 λεπτά στο λίτρο.

Μισθός στους εκπαιδευτικούς μέσω αξιολόγησης και όχι λόγω προϋπηρεσίας - Ο εφιάλτης ζωντανεύει


Κριτήριο οι επιδόσεις των μαθητών και η απόφαση του Μέντορα

Του Παναγιώτη Κάτσικα

Αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών μέσω αξιολόγησης και όχι λόγω προϋπηρεσίας είναι μια από τις "μεγάλες καινοτομίες" της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης Ρέντσι στην Ιταλία την οποία προβάλλουν τα «Νέα» στο φύλλο 4/9/2014, ως παράδειγμα και για την Ελλάδα. 

Ποια τα κριτήρια αξιολόγησης και πώς θα αξιολογούνται για τις γνώσεις και τη μόρφωση που θα παρέχουν ακόμη και σ' αυτό το αστικό σχολείο; 
«Από το επόμενο έτος θα αναρτώνται στο Διαδίκτυο τα δεδομένα οργάνωσης της σχολικής μονάδας (Σχολική ταυτότητα με τις επιδόσεις του σχολείου), οι εκθέσεις αυτοαξιολόγησης, ο προϋπολογισμός τους και ο ισολογισμός τους και ένας χάρτης της δραστικότητας του σχολείου. 
Κάθε σχολική μονάδα θα ενισχυθεί με ένα εκπαιδευτικό "μέντορα" ο οποίος θα είναι υπεύθυνος της αξιολόγησης των συναδέλφων του και της μονάδας». Προϋπολογισμός, ισολογισμός και κάλυψη των αναγκών του σχολείου με τη δραστικότητά του. 

Ομόλογα Αργεντινής: η δίκη του αιώνα


Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Τέλος δεν έχει η αντιπαράθεση γύρω από τα ομόλογα της Αργεντινής. Τα νέα δε επεισόδια που προστίθενται στην δικαστική διαμάχη ενισχύουν την θέση του Μπουένος Άιρες, ενώ εκθέτουν την αμερικανική δικαιοσύνη, με αφορμή την απαράδεκτη απόφαση της να μην επιτρέψει στην Αργεντινή να πληρώσει ομολογιούχους που είχαν αποδεχθεί την αναδιάρθρωση αν πρώτα δεν εξοφλήσει τους κερδοσκόπους που είχαν απορρίψει τους όρους της Δημοκρατίας της Αργεντινής απαιτώντας να αποζημιωθούν στο ακέραιο.

«Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που μια χώρα θέλει και μπορεί να πληρώσει τους πιστωτές της αλλά μπλοκαρίστηκε από έναν δικαστή να το κάνει», τόνισε ο αμερικάνος νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς σε άρθρο που δημοσίευσε στον διεθνή Τύπο από κοινού με τον Μάρτιν Γκούζμαν. Και συνέχιζε το άρθρο: «Η Αργεντινή έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στους πολίτες της και τους πιστωτές που αποδέχθηκαν την αναδιάρθρωση. Η νομολογία του Γκριέζα ωστόσο ενθαρρύνει την τοκογλυφική συμπεριφορά, απειλεί την λειτουργία των διεθνών χρηματοπιστωτικών αγορών κι αρνείται ένα βασικό δόγμα του σύγχρονου καπιταλισμού: ότι τα αναξιόχρεα κράτη δικαιούνται μιας καινούργιας αρχής».

Πέρα από κάθε προσδοκία η διεθνής ανταπόκριση στο κάλεσμα των 595 αδάμαστων Ελληνίδων καθαριστριών

Tου Γιώργου Μητραλιά

Αν και το κάλεσμα για μια διεθνή μέρα αλληλεγγύης στις 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών έγινε μέσα στο κατακαλόκαιρο, η ανταπόκριση που συναντάει είναι τόσο θετική που επαληθεύει την αρχική αισιόδοξη υπόθεση εργασίας: Αυτός ο παραδειγματικός αγώνας μιας χούφτας Ελληνίδων εργατριών ξεπερνάει τα όρια της χώρας μας και είναι εμβληματικός των καλύτερων λαϊκών αντιστάσεων στη σκληρή εποχή των Μνημονίων στην Ευρώπη, αλλά και πέρα από αυτήν!...

Είναι ακριβώς όπως το είπε στο -μεστό από αισθήματα και διδάγματα- μήνυμα υποστήριξης και αλληλεγγύης που τους έστειλε ο δημιουργός του «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» Κεν Λόουτς: "Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι μεγάλες εταιρίες, που υποστηρίζονται από τους πολιτικούς, είναι τρομεροί εχθροί. Όμως, κι εσείς είστε τρομερές!". Και επειδή εκτός από ηρωικές είναι και «τρομερές», γι'αυτό φαίνεται πως συνεπαίρνουν και εμπνέουν όσους επιμένουν να μην το βάζουν κάτω σε χώρες τόσο διαφορετικές όπως η Αγγλία και η Ισπανία, η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και επιπλέον, πράγμα ακόμα πιο σπάνιο, δείχνουν να ενώνουν και να κινητοποιούν σε κοινές εκδηλώσεις αλληλεγγύης συνδικαλιστές αλλά και ακτιβιστές που δεν διακρίνονται πάντα για τις εγκάρδιες σχέσεις τους, όπως οι κομμουνιστές και οι ελευθεριακοί, οι αναρχοσυνδικαλιστές και οι αριστεροί σοσιαλιστές!